Το σκιάχτρο

Πολύ δύσκολο να μεταφράζεις έμμετρο, ομοιοκατάληκτο παιδικό βιβλίο και να πρέπει να διατηρήσεις αυτά τα χαρακτηριστικά, καθώς και το ύφος της αφήγησης, στη γλώσσα σου (credit στη Μάρω Ταυρή που χειρίστηκε πολύ καλά αυτό το απαιτητικό κείμενο).

Πρωταγωνιστής ένα σκιάχτρο. Ασάλευτο, όπως όλα στη γη. Οι εποχές περνούν. Το σκιάχτρο αντέχει καιρούς, κρύα και ζέστες, αντέχει τη μοναξιά, αντέχει να μην το πλησιάζουν τα ζώα που ξέρουν ότι δεν πρέπει να τα βάζουν με ένα τέτοιο γέρικο Σκιάχτρο. Μα κάποτε, ένα μικρό, τρομαγμένο κοράκι πέφτει από τον ουρανό, κοντά του. Και τότε το Σκιάχτρο κάνει εκείνο που δεν περιμένεις. Σκύβει και το παίρνει στην αχυρένια αγκαλιά του, το ζεσταίνει, το περιθάλπει. Το σώζει! Μια απροσδόκητη φιλία ανθίζει. Μα οι εποχές έρχονται και φεύγουν. Το πουλί πρέπει να φύγει. Θα ξανάρθει; Ή το σκιάχτρο θα έχει μαραζώσει από τη λύπη του;

Τρυφερή, βαθιά συναισθηματική ιστορία μαγικού ρεαλισμού από την Μπεθ Φέρι. Για της ζωής τις απρόσμενες ενώσεις που έρχονται σε μια στιγμή και την αλλάζουν ολάκερη. Για την μοναξιά και τις στερεοτυπικές απόψεις που έχουμε για κάποιον που έχει συγκεκριμένο -νομίζουμε- ρεπερτόριο κινήσεων και κύκλο ζωής. Για την ενσυναίσθηση, για την αλληλεγγύη, τη φιλία, τη ζωή που γελάει όταν εμείς κάνουμε σχέδια. Για τις εποχές που περνούν και η φύση οργιάζει κυριολεκτικά, φορώντας πέπλα λευκά, σταχτιά, πράσινα. Για τη φύση των πουλιών που είναι αντίθετη εκείνης των σκιάχτρων, κάτι μάλιστα που αποδίδει εμφατικά η συγγραφέας μέσα από το αντιθετικό αυτό σχήμα φόβου και μίσους πουλιού και σκιάχτρου.

Εκπληκτική και πάλι η ατμόσφαιρα της εικονογράφησης των δεξιοτεχνών αδελφών Φαν που μαγεύουν το βλέμμα με τη δουλειά τους. Χρώματα και αποχρώσεις, μακρινά και κοντινά πλάνα στα όρια της μαγείας, λεπτομέρεια και αφαίρεση ταυτόχρονα. Είναι μάγοι οι άνθρωποι, τι να λέμε τώρα! Και ειδικά όταν γράφουν κιόλας οι ίδιοι το κείμενο, αυτό αγγίζει πάντα το αριστούργημα, θυμηθείτε άλλωστε τα Ο κηπουρός της νύχτας και Εκεί που ο ωκεανός συναντά τον ουρανό.           -Απόστολος Πάππος

Ένα πολύ τρυφερό βιβλίο, μια όμορφη ιστορία για τη δύναμη και την αξία της φιλίας και της αγάπης. Γραμμένο με ρίμες, με λόγο που ρέει αβίαστα, η ιστορία μπορεί να είναι απλή, αλλά είναι γεμάτη συναισθήματα και όμορφα μηνύματα.

Γνωρίζοντας τους αδερφούς Φαν από το βιβλίο “Ο κηπουρός της νύχτας”, ήμουν σίγουρη πως θα λατρέψω και εδώ την εικονογράφηση. Αυτά τα αδέρφια έχουν αναγάγει την εικονογράφηση των βιβλίων σε άλλο επίπεδο. Σχεδόν κάθε σελίδα θα μπορούσε να είναι ένα ξεχωριστό έργο τέχνης, και δεν μπορούμε παρά να θαυμάσουμε τον χρόνο που πρέπει να αφιερώνουν για κάθε μία εικόνα, εξαιτίας των λεπτομερειών και το πόσο προσεγμένες είναι, δίνοντάς μας έτσι την αίσθηση ότι όχι μόνο αγαπούν αυτό που κάνουν, αλλά το σημαντικότερο, ότι εκτιμούν και σέβονται τους μικρούς αναγνώστες.     -Βανέσσα Νερούτσου