Μια πολυάσχολη αράχνη

Τις ιστορίες του Αισώπου πολύ τις αγαπούσα. Ειδικά εκείνη με το πολυάσχολο μυρμήγκι που ασχέτως εποχής ήταν αφοσιωμένο στη δουλειά του. Ανεύρεση, μεταφορά και αποθήκευση τροφής. Και ο τζίτζικας με την κιθάρα του αραχτός στο κλαδί του να γελάει εις βάρος του. Μέχρι που έφτασε η βαρυχειμωνιά και ο τζίτζικας επαίτης πια βρίσκεται έξω από το ζεστό σπιτικό του μέρμηγκα ζητιανεύοντας λίγη τροφή.

Και εδώ σε αυτή τη νέα κυκλοφορία με τίτλο «Μία πολυάσχολη αράχνη» από τις εκδόσεις Καλειδοσκόπιο και το γνωστό πια Eric Carle έχουμε κάτι αντίστοιχο. Την απόλυτα αφοσιωμένη μικρή μας αράχνη που ολημερίς χτίζει τον ιστό της δίχως σταματημό. Συχνά πυκνά κάνα δυο φιλαράκια της θα της προσκαλέσουν σε ένα διαφορετικό κάθε φορά παιχνίδι όπως το δυνατό άλογο που την καλεί σε βόλτα, το μαλλιαρό πρόβατο για βόλτα στο λιβάδι, το αεικίνητο κατσίκι για αναρρίχηση στους βράχους αλλά και το γουρουνάκι για ένα λασπόλουτρο στις λακκούβες του δρόμου.

Όμως εκείνη συνεχίζει το έργο της. Και στο τέλος η σοφή κουκουβάγια θα θαυμάσει αυτή τo λεπτεπίλεπτο γλυπτό και θα αναρωτηθεί ποιος ο δημιουργός του. Μα η αράχνη μας θα έχει από την κούραση αποκοιμηθεί.
Εδώ έχουμε μία μικρή ανατροπή. Η ιστορία αυτή είναι φτιαγμένη για να οδηγήσει με απλό τρόπο το μυαλό σε ένα άλλο από εκέινου του Αισώπου δρόμο. Εδώ η μικρή μας η αράχνη έχει αναλάβει ένα έργο από τη φύση της. Και το ταλέντο που απλόχερα της έχει δωθεί το απολαμβάνει δημιουργώντας μοναδικά αριστουργήματα.

Αριστουργήματα που έχουν διττό ρόλο: λειτουργούν σαν οάσεις στις όραση αλλά ταυτόχρονα είναι άκρως απαραίτητα και χρηστικά. Ένας ύμνος λοιπόν στην απόλαυση που προσφέρει η παραγωγή ενός έργου αλλά και στην επιτυχία και αναγνώριση που δίνει η ολοκλήρωσή του, αλλά με τρόπο κατανοητό σε… μικρά παιδιά.

Έντονα χρώματα, ποικιλίες χαρακτηριστικά άλλωστε του Eric Carle αλλά και μερικά τρισδιάστατα σημεία όπως ο ιστός της αράχνης για τα μικρά δαχτυλάκια ώστε να ακολουθήσουν αυτό το ταξίδι της ολοκλήρωσης.

Alice on Board, Blog.aliceonboard.gr