Ο Ιταλός εικονογράφος Roberto Innocenti είναι γνωστός για το εξαιρετικά λεπτομερές, ζωγραφικό του ύφος και την αφοσίωσή του στη ρεαλιστική αναπαράσταση σε κλασικά έργα όπως η Σταχτοπούτα, οι Περιπέτειες του Πινόκιο, το Χριστουγεννιάτικο Κάλαντα και ο Καρυοθραύστης. Είναι επίσης ο εικονογράφος μιας πρωτότυπης ιστορίας για το Ολοκαύτωμα, η Rose Blanche, που έχει λάβει μεγάλη δημοσιότητα σε όλη την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι εικονογραφήσεις του Innocenti είναι αλάνθαστες, επιδεικνύοντας μια λεπτότητα παλέτας καθώς και μια φινέτσα στη γραμμή, και τα δύο εκπλήσσουν υπό το φως του γεγονότος ότι ο Innocenti είναι εντελώς αυτοεκπαιδευμένος στην τέχνη.

Γεννημένος σε μια μικρή πόλη κοντά στη Φλωρεντία της Ιταλίας, αμέσως μετά το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Innocenti άφησε το σχολείο σε ηλικία δεκατριών ετών για να συντηρήσει την οικογένειά του δουλεύοντας σε ένα χυτήριο χάλυβα. Στα δεκαοκτώ του είχε μετακομίσει στη Ρώμη και είχε βρει δουλειά σε ένα στούντιο κινουμένων σχεδίων, μια κίνηση που θα επηρέαζε τη μελλοντική του καριέρα. Άρχισε να μαθαίνει το εμπόριο της εικονογράφησης και σύντομα επέστρεψε στη Φλωρεντία. Εκεί, εκτός από το σχεδιασμό βιβλίων, εικονογράφησε αφίσες για ταινίες και θέατρο. Το 1970 ο Innocenti γνώρισε τον Αμερικανό καλλιτέχνη John Alcorn, ο οποίος τον έπεισε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στην εικονογράφηση βιβλίων.

Το πρώιμο έργο του Innocenti για κοινό της Βόρειας Αμερικής εμφανίστηκε στα Golden Books με κείμενο του Seymour Reit. Η σειρά “All Kinds” εξετάζει τις μεταφορές από τρεις οπτικές γωνίες: αεροπλάνα, πλοία και τρένα. Κάθε βιβλίο εικόνων δίνει ένα σύντομο ιστορικό του εν λόγω οχήματος, συνοδευόμενο από εικόνες διαφόρων τύπων. Το All Kinds of Ships, για παράδειγμα, εισάγει τα παιδιά στην ιστορία της ιστιοπλοΐας, από τις πρώτες βάρκες που κόβονταν από κορμούς μέχρι τα μεγάλα supertankers που πλέουν στο νερό σήμερα.

Ένα από τα πρώτα σημαντικά έργα του Innocenti ήταν η εικονογράφηση του κλασικού παραμυθιού Σταχτοπούτα του Charles Perrault. Αντί να πλουτίσει την ιστορία των κουρελιών σε κάποιο απομακρυσμένο παραμυθένιο βασίλειο, ο Innocenti αποφάσισε να το φυτέψει σταθερά στον εικοστό αιώνα, εντοπίζοντας τη Σταχτοπούτα σε ένα αγγλικό χωριό κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’20. Επέλεξε αυτόν τον χρόνο και τον τόπο για να μην επηρεαστεί από όλες τις εικονογραφήσεις της ιστορίας που είχαν προηγηθεί, αλλά και όπως εξήγησε, για να κάνει τη Σταχτοπούτα να ζήσει περισσότερο ως παγκόσμιο αρχέτυπο που δεν περιορίζεται από την εποχή της. Η Patty Campbell σημείωσε στην Επιθεώρηση Βιβλίου των New York Times ότι η Σταχτοπούτα είναι μια ερμηνεία “μια πνευματώδης εποχής flapper” που “έχει θαυμαστεί ευρέως”. Η Σταχτοπούτα δεν ήταν παρά η πρώτη από τις πολλές κλασικές ιστορίες που έχει εικονογραφήσει ο Innocenti, ωστόσο το επόμενο βιβλίο του θα ήταν πολύ μακριά από τη σφαίρα των παραμυθιών.